Een bedrijf, organisatie of individu kan aangeven dat er behoefte is aan een bepaalde norm. Het normalisatie-instituut gaat vervolgens na of er voldoende partijen in de norm zijn geïnteresseerd, en hoe het normalisatiewerk kan worden betaald.
Conceptversies Als tot normontwikkeling is besloten, wordt het onderwerp toegewezen aan een normcommissie. Daarin zijn zoveel mogelijk partijen vertegenwoordigd, die belang hebben bij de norm. Ook uw bedrijf kan aan zo’n commissie deelnemen. De normcommissie maakt minstens twee conceptversies. De eerste wordt getoetst door het normalisatie-instituut. De volgende versie wordt gepubliceerd, zodat iedereen er commentaar op kan geven. Na verwerking van het commentaar en een laatste interne controle volgt definitieve publicatie.
Welke voor- en nadelen hebben normen? Resultaten
Normen hebben een positief effect op de kwaliteit en efficiency van een productieproces. Ze dragen dus bij aan de resultaten van ondernemingen. Veiligheid en gemak
Wie de juiste norm gebruikt, hoeft bijvoorbeeld niet zelf te bedenken hoe een product veilig gemaakt kan worden. Normen maken het de gebruiker gemakkelijker om aan te tonen dat hij aan de regels voldoet. Ook maakt een fabrikant die de juiste norm toepast zijn product gemakkelijker verhandelbaar in binnen- en buitenland.
Voorsprong: De vele nationale, Europese en wereldwijde normen maken het soms lastig om de juiste norm voor een bepaalde toepassing te vinden. Een goede studie van de normen voor een onderwerp betaalt zich meestal wel ruimschoots terug. Sommigen zien het als een nadeel dat de kennis die in een norm wordt vastgelegd niet langer bedrijfsgeheim is. Het bedrijf dat zijn expertise in een norm vastlegt heeft echter ook een voorsprong. Andere bedrijven doen er immers verstandig aan om zich aan de norm te conformeren.
Prestatie-eisen: Normen kunnen een belemmering vormen voor nieuwe toetreders op de markt. Zulke drempels zijn een logisch gevolg van het stellen van kwaliteitseisen. Onnodige drempels worden voorkomen door prestatie-eisen in normen op te nemen (over wat een product moet kunnen) in plaats van concrete producteisen (bijvoorbeeld over het gebruikte materiaal). Zo staat in een norm voor vensterglas hoeveel wind een ruit moet kunnen weerstaan, maar niet wat de samenstelling of dikte van de ruit moet zijn. Het is dan aan de fabrikant om te bepalen hoe hij de juiste sterkte bereikt. Zoek hier naar normen in de database van de NEN op de website www2.nen.nl.
(bron: Kamer van Koophandel voorjaar 2010)